Broń biała - co to takiego?

‹‹ powrót do wiedzy

 

Jest to rodzaj broni do walki wręcz, którą skutecznie można wykorzystać także na odległość (np. włócznię lub nóż), choć dopiero po zgłębieniu tajników tej sztuki. Broń białą można powszechnie nabyć bez zezwoleń, jednak stosowne przepisy Ustawy o broni i amunicji z dnia 21 maja 1999 r. nr 53 poz. 549 podają egzemplarze, których mogą użyć cywile.

Modele broni białej można rozpoznać po charakterystycznym wykończeniu głowni lub głowicy, której kształt i właściwości dopasowane są do rodzaju zadania - miażdżenia, uderzania, przebijania, cięcia, czy kłucia. Broń białą sklasyfikowano więc w następujące kategorie: broń obuchowa, broń obuchowo-sieczna, broń obuchowo-kłująca, broń tnąco-sieczna, broń kłująca, broń tnąco-kłująca.

Jedne typy broni białej przetrwały próbę wieków. Halabardę, która wywodzi się ze średniowiecza, dzierżą dziś szwajcarscy gwardziści papieża. Inne stały się zbędne i utraciły znaczenie. Kopia należała do rycerzy; miecz był dobitnym symbolem władzy królów; szpady nosili szlachcice. Pojawiły się też uwspółcześnione konstrukcje istniejących wcześniej modeli broni białej, co obrazuje przykład bagnetu. Niegdyś, jeszcze w XVII wieku, tylko szpiczaste akcesorium do muszkietu, o wiele później do karabinu, a dzisiaj żołnierz może sięgnąć po niego jako solidną broń sieczną do zadań taktycznych.

Choć w mocno skonfliktowanym świecie niestety nie brakuje często błahych pretekstów do operowania bronią białą, jej poszczególne modele zasadnie znalazły miejsce w niejednej dziedzinie sportowej (np. oszczep, szpada) lub jako broń paradna podczas defilad (np. szabla). Pokaźna liczba domowych zastosowań dotyczy noży, których w ogóle nie produkuje się do celów bojowych (noże Every Day Carry).

Do obezwładniania i samoobrony, w wojsku i w policji stosuje się pałki, w cywilu kastety i kubotany. Siekiery i maczety są niezbędne w dzikim survivalu.