Wszystko o celownikach optycznych.

‹‹ powrót do wiedzy

 

Do czego będziesz używać celownika?
Jest to bardzo dobre pytanie. Zwłaszcza dla ludzi, którzy albo używali lunetek przez krótki czas, albo nigdy ich nie używali. Sposób używania lunetki powinien wpłynąć na wiele spraw. Na początku powiem o powiększeniu. Celownik ogólnego zastosowania, cztero- lub sześciokrotnego powiększenia (4x lub 6x), idealny jest do ogólnego strzelania. Obraz widziany przez lunetkę tego typu jest zawsze jasny i duży. Nie występuje również tzw. "black out" (utrata obrazu) podczas lekkiego poruszania głową. Soczewka obiektywu może mieć 32 mm, a celownik wciąż będzie bardzo jasny.

Zmienne powiększenie
Celowniki o zmiennym powiększeniu są dużo bardziej popularne niż celowniki o stałym powiększeniu. Do strzelania ogólnego, celownik 3-9x ma dobry i użyteczny zasięg, ma dobrą soczewkę 32 mm, która umożliwia przechodzenie dużej ilości światła. Soczewka 40 mm jest jeszcze lepsza, a większa niż 40 mm daje tak małą poprawę, że wcale nie musi być warta dodatkowych kosztów i problemów z montażem.

Lunety były tak prymitywne 20 lat temu, że zmienne przybliżenie dawało powody do zmartwień, teraz jednak zmienne powiększenie jest twarde i użyteczne. Cena jest praktycznie taka sama, jak celowników ze stałym przybliżeniem, tak więc jeśli nie jesteś pewny, jakiego przybliżenia potrzebujesz, polecam kupić celownik z regulacją przybliżenia.

Jeśli naprawdę potrzebujesz dużego przybliżenia przy celowniku ogólnego przeznaczenia, możesz rozważyć celownik 3-12x albo 4-12x. Wystarczy dodać trochę więcej mocy i celownik przestaje nadawać się do ogólnego przeznaczenia, a zaczyna być wyspecjalizowany. Soczewka 32 mm podczas przybliżenia powyżej 9x staje się ciemna i zamglona, tak więc soczewka 40 mm jest najlepsza, jeśli przybliżenie wzrasta do 12x. Pamiętaj, że gdy średnica soczewki obiektywu wzrasta, wzrasta również średnica osłony soczewki, co może prowadzić do problemów z montażem.

Jaki rozmiar tubusu?
Tubusy lunetek mają różne średnice. Najpopularniejsze są tubusy 25 mm i 30 mm. 25 mm są bardziej pospolite, a 30 mm zarezerwowane są dla celowników, które wymagają większej ilości światła przechodzącego przez tubus. Zwyczajny celownik (taki, który nie jest noktowizorem) nie powiększa światła. Właściwie, mała ilość światła, która próbuje przejść przez celownik, jest absorbowana przez soczewki - to, co widać przez okular posiada mniej światła niż to, co wpadło przez soczewkę obiektywu. Powiększenie i dodatkowe soczewki zabierają światło. Duże soczewki obiektywu i większe tubusy zwiększają transmisję światła, ponieważ soczewki w środku celownika też mogą być większe. Celowniki o tubusie 30 mm dobre są wtedy, kiedy strzela się przy małej ilości światła.

Specyficzne przeznaczenia celowników
Field Target (FT) wymaga potężnego celownika, jeśli planujesz współzawodniczyć na najwyższych poziomach. Aby określić odległość używając regulacji paralaksy celownika, wymagane będzie przynajmniej 40x powiększenie, aby skutecznie strzelać na ok. 50 m. Tak więc nie używaj lunety poniżej 8-32x z 56 mm soczewką obiektywu i 30 mm tubusem, jeśli chcesz wygrać.

Wiatrówkowi strzelcy sylwetkowi używają mocnych celowników. Strzelcy pistoletowi używają celowników karabinowych w klasie Nieograniczonej Stojącej i klasie Nieograniczonej. Nie potrzebują przybliżenia takiego, jak strzelcy FT, jednak używają większych przybliżeń niż strzelcy ogólni. Strzelcy pistoletowi w klasie Nieograniczonej Stojącej trzymają się celownika tak samo, jak wiatrówkowi. Trzymają celownik bardzo blisko oka, kiedy strzelają.

Jak wysoko powinien być celownik?
Jak wysoko chciałbyś umieścić twój montaż? Są dwie kwestie odnośnie wysokości lunetki. Pierwszą jest ustawienie wyjściowej źrenicy (światła, które wychodzi z tyłu celownika i pozwala zobaczyć cel oraz krzyż celowniczy) na poziomie twojego oka, a drugą - ustawienie celownika ponad częściami wiatrówki.

Dopasowanie do oka
Idealne zgranie celownika z okiem podczas przykładania wiatrówki do ramienia jest najbardziej pożądane, choć zdarza się rzadko. Na pewno chcesz zbliżyć się do ideału, jak to tylko możliwe, tzn. tak, aby paralaksę zmniejszyć do minimum w zależności od różnych ustawień oka. Przy niektórych karabinkach wymaga to montażu średniej wysokości, przy innych wysokiego. Natomiast w niektórych będzie potrzebny montaż ultra wysoki (najczęściej wbudowany w karabinek). Zwykle, wysokość baki policzkowej pomaga w ustaleniu, jakiego montażu trzeba będzie użyć, jednak kolba z prostą linią (np. z niedużym spadkiem od chwytu pistoletowego do stopki) może cię zmylić, abyś myślał, że możesz zastosować niższy montaż niż rzeczywiście powinieneś. Musiałbyś mieć karabinek przez pewien okres, zanim poznałbyś, jakie ustawienie jest dla ciebie najlepsze.

Dopasowanie do wiatrówki
Oczywiście, montaż celownika musi być odpowiednio wysoki, aby obejmy mogły być zaciśnięte wokół tubusu. Celowniki, które mają duże soczewki obiektywu będą wymagały wyższych montaży. Wiatrówki, które trzeba naciągnąć (większość wiatrówek sprężynowych) też będą potrzebowały wyższych montaży. Długość celownika również ma znaczenie. Jeśli jest wystarczająco krótki, nie przeszkodzi w ładowaniu śrutu.

Wady wysokiego montażu
Im wyżej zamontujesz celownik, tym większy będzie efekt skosu. Każda zmiana kąta będzie powiększona, ponieważ lunetka ma taki duży prześwit. Niektórzy strzelcy wierzą, że niższy celownik pomaga spłaszczyć trajektorię. To prawda, jednak różnica nie jest na tyle duża, by brać ją pod uwagę. Jest to kwestia osobista, musisz zdecydować, co jest ważne dla twojego stylu strzelania.

Akcesoria, których potrzebujesz i te, które chcesz.

Zaczynając z celownikiem
Chcesz, aby twój celownik był wodoodporny i wypełniony azotem. Wiele celowników ma te cechy, jednak nie każdy. Tańsze celowniki sprzedawane w promocjach i tanie celowniki dostępne poprzez niektórych internetowych sprzedawców mogą mieć jedną z tych cech lub w ogóle żadnej. Jeśli nie strzelasz tylko w pomieszczeniach, twój celownik na pewno zmoknie prędzej czy później. Widziałem strzelców, którzy przerywali w środku zawodów, ponieważ ich celownik zaparował od środka i stał się bezużyteczny. Kolejną rzeczą, której chcesz w celowniku jest silna sprężyna regulatora. Kiedy zwiększasz regulator bardzo wysoko lub bardzo daleko na prawo, sprężyna, która pcha z przeciwka luzuje się. W niektórych celownikach zaczyna się poruszać, powodując przesunięcie punktu regulacji. Jeśli czujesz, że śruby regulacyjne idą miękko w górę lub w prawo skali regulacji, staraj się omijać tą część skali.

Krzyże
Do strzelania sylwetkowego potrzebny jest krzyż podwójny (duplex). Żaden inny nie sprawdzi się tak dobrze na nierównym tle drzew i traw. Jeśli strzelanie ma niskie tempo, tzw.celownik mil-dot będzie równie użyteczny jak duplex. Oba celowniki dają wiele punktów celowania. Celowniki proste (gołe) nie nadają się do strzelania sylwetkowego, poza sytuacjami, gdy strzelamy na bardzo daleki zasięg. Krzyże mil-dot są bardzo popularne i mogą być przystosowane do wielu rodzajów strzelania - przy celowaniu w wietrze, i przy strzelaniu na dalsze dystanse. Zapomnij jednak o określaniu dystansu za pomocą takiego celownika. Formuła jest złożona i trwa dużo czasu. Środki niektórych krzyży mil-dot są gołymi krzyżami dla precyzyjnego celowania. Jest wiele różnych rodzajów krzyży, jednak nie są one tak użyteczne jak te trzy. Poza tym, niektóre krzyże wyglądają jak plan lądowania Airbusa i są tak dezorientujące, że nie ma z nich realnego pożytku dla ciekawych.

Podświetlane krzyże
Podświetlenie krzyża jest świetne dla każdego kto traci widok krzyża na tle podłoża. Zanim zdecydujesz, musisz wiedzieć, że są dwa różne rodzaje podświetlenia. Pierwszy rodzaj odbija krzyż i jest najjaśniejszy. Jest to najczęściej spotykany typ podświetlanego krzyża, i cały krzyż jest podświetlony w tym samym czasie. Drugi typ jest bardziej subtelny i nie tak jasny. Jest to krzyż, w którym tylko środek jest podświetlony. Nie ma tu starty wizji w nocy, jednak trzeba być w bardzo ciemnym otoczeniu by go zobaczyć. Kluczem do tego typu podświetlenia jest krzyż ryty w szkle. Kiedy podświetlenie jest wyłączone krzyż jest czarny, tak samo jak w zwykłych celownikach. Niczego się nie traci posiadając podświetlenie, jednak jest to bezużyteczne do strzelania ogólnego. Nie kupiłbym celownika podświetlanego dopóki naprawdę nie miałbym ku temu potrzeby, albo celownik, który byś chciał miałby go w standardzie.

Regulowane obiektywy
Regulowany obiektyw (Adjustable Objective - AO) służy do korekcji pralaksy, mimo, że większość strzelców myśli, że służy do regulacji ostrości. Kiedy ustawiasz obiektyw (lub koło boczne), cel staje się ostry w pewnym punkcie. W tym punkcie, jest tak mało paralaksy jak to tylko mozliwe i nie powinno to wpływać na strzał tak długo jak twoje oko ustawia się cały czas w tym samym punkcie. AO jest niesamowicie przydatne i powinno być zamawiane razem z celownikiem. Koszt jest minimalny i tylko naprawdę tanie celowniki z bardzo małym przybliżeniem go nie posiadają.

Koło boczne
Wyjaśnijmy sobie coś. Koło boczne bezpośrednio odnosi się do korekty paralaksy, która przeniesiona została z dzwona obiektywu na lewą stronę wieżyczki lunetki dla pewności. Koło boczne bardzo ułatwia regulację ponieważ nie trzeba sięgać daleko aby zmienić ustawienia. Jest to przydatny dodatek.

Śruby regulacji powrotu do zera
Niektóre śruby celownika mogą być odblokowane i ich skale przesunięte do jakiegokolwiek punktu wybranego przez strzelca. Karabinek może zostać skalibrowany, potem śruby regulacyjne mogą być ustawione na zero numeryczne na skali regulacji. Cecha ta przyda się ostrożnym strzelcom, którzy dokumentują wszystko na temat ich karabinków i celowników. Dla tych, którzy tego nie robią, nie ma nic bardziej mylącego niż śruby regulacyjne powrotu do zera, jeśli zostaną poruszone, ponieważ zapomnisz jakie było ustawienie początkowe. Funkcja powrotu do zera (zwane również blokowaniem zera) przydaje się strzelcom, którzy prowadzą notatki. Większość strzelców ich nie potrzebuje.

Regulowane przybliżenie
Kiedyś regulowane przybliżenie było złą rzeczą, jednak aktualnie jest bardzo dobrą. Ciężko kupić celownik bez regulowanego przybliżenia i możesz być pewien, że wszystkie problemy zostały wyeliminowane. Możesz używać jednego ustawienia przez większość czasu, albo możesz ustawić przybliżenie by znaleźć cel a potem przybliżyć aby celnie strzelić. Jeśli kupisz celownik regulowany, kup taki, w którym przybliżenie może być wystarczająco małe. Duże przybliżenie może sprawić, że cel będzie wydawał się zamglony, albo zabłocony, jednak mniejsze przybliżenie może sprawić, że będzie bardziej kanciasty. Celowniki, które schodzą tylko do 8x przeznaczone są do field target albo do strzelania z podpórki. To jest o wiele za dużo do wielu strzałów w polu. Według mnie najlepszym celownikiem regulowanym jest 4-16x, a zaraz za nim 3-12x.

Kalibracja celownika
Kalibracja celownika może być przerażająca dla wielu strzelców z powodu wszystkich technicznych pytań, duży procent strzelców zmaga się z problematycznymi celownikami. Wiele problemów może być spowodowanych faktem, że nie zostały dobrze skalibrowane. Możesz wybrać dowolny dystans by skalibrować swój celownik, tak więc co mogę powiedzieć? Po prostu - Tak, możesz wybrać dowolny dystans do kalibracji, jednak nie spodoba ci się strzelanie poza kilkoma ograniczonymi dystansami. Będziesz sfrustrowany jeśli skalibrujesz na wszystkich innych dystansach. Twoja wiatrówka strzela niżej na wszystkich dystansach ponieważ tak została skalibrowana lunetka. Jeśli chcesz by twój samochód zatrzymał się na dystansie 20 metrów od wciśnięcia hamulca, nie wciskaj go przy prędkości 100 km/h! Prawa fizyki są bardziej niewybaczalne niż prawa ludzkie. Kiedy śrut opuszcza lufę, natychmiastowo zaczyna opadać ku ziemi. Nie wznosi się ponad lufę a potem opada, jak to pokazują rysunki. Opada natychmiastowo w takim samym tempie jak śrut upuszczony z takiej samej wysokości jak lufa. Jeśli lufa jest równoległa do ziemi i wystrzelony i zrzucony śrut startują w tym samym czasie, oba uderzą w ziemię w tym samym czasie. Śrut wystrzelony przeleci pewien dystans z karabinka z powodu jego prędkości. Aby skompensować opad śrutu podczas kalibracji, ustawiamy nasze celowniki troszkę w stronę ziemi, tak aby wylatujący śrut sprawiał wrażenie wznosić się ponad linię strzału. Dlatego mówimy o dwóch dystansach, na których śrut będzie idealnie w środku krzyża. To tutaj wchodzi w grę fizyka. Te dwa dystanse zależne są od prędkości śruty i od stopnia w jakim spowalniają z powodu oporu powietrza. Podczas gdy współczesne wiatrówki strzelają bardzo podobnie ( 230 - 270 m/s ) a większość śrutów jest tak podobna, wybór punktów celowania jest ograniczony - oczywiście jeśli chcesz dwa punkty celowania. Jeśli nalegasz aby kalibrować na dystansie 35 metrów, proszę bardzo. Jednak nie pytaj dlaczego śrut strzela niżej na wszystkich innych dystansach. Wybrałeś miejsce w krzywiźnie trajektorii gdzie ma to miejsce. Właściwie dało wachlarz prędkości, jest mały zasięg dystansów, oscylujący wokół 30 - 40 metrów.

Jak optycznie wyzerować celownik
Aby mieć jak najlepsze osiągi podczas korzystania z celownika optycznego, jego śruby regulacyjne muszą być w optymalnym zasięgu, który jest bardzo blisko optycznego środka lunety.

Czym jest optyczny środek celownika?
Optyczny środek odnosi się do krzyża i pola widzenia. Optycznie wycentrowany pokazuje zero ruchów krzyża przy odległym tle kiedy tubus zostanie obrócony od 360 stopni. Teoretycznie jest to możliwe do osiągnięcia, jednak nigdy czegoś takiego nie widziałem. Najlepsze co widziałem to krzyż, który porusza się około 6mm przy celu oddalonym o ok 20 metrów w czasie obrotu tubusa o 360 stopni.

Użycie pudełka zamiast karabinka by optycznie wycentrować celownik
Przypuszczam, że mógłbyś obracać lunetkę w obejmach po uprzednim odkręceniu górnych obejm. Jednak sadzę, że inna metoda jest bardziej praktyczna. Używając małego pudełka z wyciętymi dwoma V - kształtnymi otworami postawionego na ławce strzeleckiej należy położyć w otworach lunetę. Gdy celownik ustawiony jest na cel (który jest w odległości 20 metrów), spójrz przez celownik i postaw kropkę albo inny znak na tarczy najbliżej środka krzyża jak to tylko możliwe. Dobrze mieć wtedy kogoś do pomocy. Jedna osoba patrzy przez celownik podczas gdy druga zaznacza miejsce na tarczy. Obracaj lunetkę o 360 stopni i patrz jak środek krzyża porusza się względem zaznaczonego punktu. Prawdopodobnie na początku będzie kilku centymetrowa rozbieżność. Znajdź, którą śrubę regulacyjną musisz poruszyć i wprowadzaj poprawki aby zredukować ruchy krzyża na celu. Zwykle trwa to trochę czasu. Zajmuje to od ok. 45 min do nawet 2 godzin. Pamiętaj, jest prawie nie możliwe aby usunąć ostatecznie delikatne ruchy z krzyża. Zarówno śruby wiatru jak i wzniesienia będą prawdopodobnie potrzebować pewnych regulacji. Nie myśl, że możesz liczyć kliknięcia regulacji pomiędzy ściśnięciem, a kompletnym zluzowaniem sprężyny i przejść do pozycji środkowej. Brzmi to dobrze jednak nigdy nie działa w ten sposób. Centrum optyczne jest bardziej precyzyjne niż środek regulacji kliknięć. Gdy celownik jest już optycznie wycentrowany, najlepiej umieścić go w regulowanym montażu i użyć regulacji aby ustawić na zero celownik i karabin. Gdy już wyzerowałeś, wciąż będziesz miał możliwy cały wachlarz ustawień.

Czy optyczne centrowanie jest konieczne?
Absolutnie nie. Możesz po prostu zamontować celownik i używać go bez przechodzenia przez cały ten proces. Jednak, jeśli twój celownik starci możliwość dalszej regulacji, albo kiedy zobaczysz, że na bliskim dystansie strzelasz w prawą stronę celu a w lewą stronę na dużym dystansie, centrowanie rozwiąże problem.

Co oznacza AO i dlaczego powinieneś się przejmować?
AO (Adjustable Objective) znaczy Regulowany obiektyw. Określenie to samo w sobie nic nie znaczy, jednak kiedy najwcześniejsze celowniki z regulacją paralaksy miały tą regulację umieszczoną w obrotowym dzwonie obiektywu, określenie to przyjęło się.

Co Cię to obchodzi?
Wiemy, iż AO znaczy, że celownik posiada regulację paralaksy, jednak co to jest? Krzyż w celowniku jest bliżej oka niż cel. Jeśli nie umieścisz oka za każdym razem w tym samym miejscu kiedy patrzysz przez celownik, krzyż sprawia wrażenie jakby się poruszył w perspektywie celu. To trochę poruszy punkt uderzenia śrutu, co oznacza mniejszą celność. Celowniki do broni palnej zwykle mają paralaksę ustawioną na pewnym dystansie, np 100 albo 150 metrów. Na którejkolwiek ustawionej fabrycznie odległości powinno być jak najmniej paralaksy jak to tylko możliwe (w optycznym celowniku nigdy do końca nie pozbędziesz się paralaksy). Strzelcy wiatrówkowi dążą do celności o jakiej inni strzelcy mogą tylko śnić. Chcemy trafić w połowę średnicy śrutu na dystansie 30 metrów. Strzelający z broni palnej zwykle nie strzelają z tak małej odległości, i nie zależy im na wstrzeleniu się w cel średnicy 0,22 cm. Działanie paralaksy widać najlepiej na bliskich dystansach. W latach 90, wielu dobrych producentów celowników optycznych umieszczało pokrętło regulacji paralaksy na lunetkach. Strzelec patrzył przez okular i obracał obiektyw do czasu aż cel stał się tak ostry i wyraźny jak to tylko możliwe. Kiedy to się stało, błąd pralaksy został zredukowany najbardziej jak to możliwe dla konkretnego celu.

Korekta paralaksy oznacza również określanie odległości.
Jak się okazuje, kiedy celownik ustawia paralaksę na podanym dystansie, to również nastawia obraz na jak najlepszą ostrość. Nie zauważysz tego na dystansie 150 metrów ponieważ obraz jest zbyt mały i zbyt trudno zobaczyć detale, jednak na dystansie 30 metrów stają się bardzo wyraźne. Nie tak dawno, strzelcy wiatrówkowi zauważyli, że mogą obracać pierścień regulacji paralaksy do czasu, aż cel stał się ostry a potem odczytać dystans do celu na pierścieniu paralaksy. Momentalne określenie odległości. Informacja na temat odległości jest bardzo przydatna dla strzelca, którego śrut może opaść 7,5 cm na dystansie 50 metrów. Wielu strzelców myśli, że właśnie do tego jest AO. Nie są nawet świadomi problemu paralaksy.

Niektóre celowniki do broni palnej mają korekcję paralaksy.
Nie wszyscy strzelcy z broni palnej są tak dokładni jeśli chodzi o umieszczenie pocisku. Taktyczni snajperzy dla przykładu, muszą umieścić pocisk bardzo precyzyjnie, albo nie zrealizują ich celu. Kiedy terrorysta samobójca trzyma palec na spuście bomby, olbrzymie znaczenie ma co się stanie z tym palcem po trafieniu przez pocisk, i do takich misji trenują taktyczni snajperzy. Tak więc firmy optyczne pożyczyły pomysł precyzyjnej korekty paralaksy z celowników wiatrówkowych i zaadaptowały je do celowników snajperskich.

Śruby regulacji bocznego koła.
Konstruktorzy celowników snajperskich pożyczyli jeszcze cos od celowników wiatrówkowych, jednak jeszcze w pełni tego nie rozwinęli. Jest to boczna śruba regulacji paralaksy. Takie umiejscowienie ułatwia regulację paralaksy ponieważ strzelec nie musi sięgać aż do końca zwykle bardzo dużego celownika. Śruba regulacyjna jest umieszczona z lewej strony wieżyczki, naprzeciw śruby regulacji w poziomie. Celowniki wiatrówkowe miały tą cechę już we wczesnych latach 90 (dlatego określenie AO nie zawsze jest poprawne) a 10 lat temu strzelcy zaczęli eksperymentować z rozmiarem śruby regulacyjnej.

Większe śruby, albo koła boczne sprawiają, że ustawienia są dużo bardziej precyzyjne.
Poprzez robienie bardzo dużych śrub regulacji, strzelec może umieścić białą taśmę na około pierścienia i napisać liczby tak jakby były mierzone na strzelnicy. Ponieważ koło regulacyjne jest z boku karabinka zamiast na dzwonie obiektywu, może być bardzo duże i wciąż nie będzie przeszkadzało w strzelaniu. Znaki zrobione na krawędzi koła są tak daleko od siebie, że możliwa jest prawdziwa precyzja.

Odległości nie zawsze są dokładne.
Temperatura oddziałuje na optykę powodując rozciąganie lub kurczenie obrazu. Odkąd optyczna tolerancja mierzona jest w milionowych częściach centymetra, wszystkie zmiany w rozmiarze będą miały wpływ na działanie optyki. W przypadku korekcji paralaksy, skala metrów zmieni się pod wpływem temperatury. Liczba 20 na skali AO może w rzeczywistości reprezentować dzisiaj 19 metrów a w przyszłym tygodniu 23 metry jeśli występują duże wahania temperatury. Zawodnicy FT kompensują tą zmianę poprzez 3 różnokolorowe skale na ich kołach regulacyjnych, jednak nie jest to niezbędne. Jeżeli nie zamierzasz trafić w 1/4 centymetra na dystansie 30 metrów to skala na twoim kole regulacyjnym jest wystarczająca do ogólnego strzelania. Po prostu zrozum, że mierzony dystans nie zawsze będzie dystansem rzeczywistym. Teraz już wiesz na czym polega AO. Nawet jeśli wiele celowników z regulacją paralaksy używa teraz bocznych śrub regulacji to wciąż używa się określenia AO w odniesieniu do wszystkich celowników z regulacją paralaksy.

Czy naprawdę potrzebujesz AO?
Właściwie nie, możesz kupić celownik bez AO jeśli nie jest konieczne. Szczerze, możesz używać otwartych przyrządów jeśli nie stać cię na celownik. Jednak jeśli zamierzasz w przyszłości kupić celownik, sugeruję byś wziął pod uwagę oszczędzić trochę więcej i kupić celownik posiadający AO. To znacznie poprawia strzelanie. W międzyczasie, dopóki nie kupisz celownika z AO, oto co powinieneś zrobić. Trenuj ustawianie karabinka za każdym razem w ten sam sposób, tak aby twoja twarz dotykała tego samego miejsca za każdym razem, strzał za strzałem. Zredukujesz jakikolwiek błąd paralaksy twojego celownika podczas osiągania jak najlepszej celności w każdych warunkach. Najważniejsze by trzymać karabinek za każdym razem w ten sam sposób.