Jaki kształt głowni? Jaki szlif?

‹‹ powrót do wiedzy

 

Clip Point – najczęściej stosowany kształt głowni w nożach użytkowych. Charakteryzuje się szybkim spadkiem grzbietu głowni w kierunku czubka, gdzie najczęściej znajduje się fałszywe ostrze (czasami nawet wklęsłe). Jest to najczęściej używany kształt głowni w nożach przetrwania, bojowych i uniwersalnych. ( Czasem nazywany jest także Bowie )


Drop Point – spadek grzbietu jest mniejszy i bardziej łagodny niż w Clip Point, a brzuch ostrza jest większy i wyraźniejszy. W tym modelu nie występuje fałszywe ostrze. Kształt ten najczęściej jest używany w nożach myśliwskich i roboczych.


Spear Point – nazwa ta oznacza w języku angielskim „czubek, ostrze włóczni”. Dokładnie tak wygląda głownia tego typu. Posiada symetryczne ostrza, ale tylko jedno jest naostrzone. Najczęściej stosowane jest w małych nożach typu ”gentleman folder” i nożach taktycznych.


Tanto – kształt i nazwa tej klingi zapożyczona jest z obszaru językowego Dalekiego Wschodu (choć tak naprawdę niewiele ma wspólnego z tym regionem). Głownia ma kształt geometryczny, o dużym przekroju poprzecznym. Dzięki temu, charakteryzuje się niebywałą wytrzymałością. Najczęściej stosowana jest w nożach taktycznych.


Recurve – kształt głowni ma wklęsłą, środkową część ostrza, która znakomicie polepsza właściwości w pracach takich, jak struganie, czy cięcie. Najczęściej wykorzystywana jest w dużych nożach przetrwania lub bojowych.


Sheepsfoot – jest to dosyć nietypowy kształt głowni. Połączenie Drop-Point z Clip-Point. Spadający swobodnie grzbiet głowni nie posiada żadnego zwężenia czy fałszywego ostrza. W rezultacie jest to bardzo wytrzymała głownia.


Klinga obosieczna - głownia symetryczna z naostrzonymi obiema stronami. Noże z takimi klingami są także nazwane sztyletami. Kształt taki używany jest najczęściej w modelach bojowych.


Warncliff – nazywany także Hawks Bill (dziób jastrzębia), charakteryzuje się zupełnie płaską częścią ostrza i głęboko spadającym grzbietem głowni.


Szlif wklęsły - powierzchnie boczne szlifu są delikatnie wklęsłe, co daje lepsze właściwości tnące całej głowni.


Szlif częściowy - szlif taki zaczyna się mniej więcej w połowie szerokości ostrza. Daje to całej klindze znakomitą wytrzymałość na wszelkie nadużycia. Niestety, nóż z takim szlifem ma dużą szerokość poprzeczną, a przez to trudniej wchodzi w cięty materiał.


Szlif płaski - szlif taki zaczyna się od samego grzbietu głowni. Daje to znakomite właściwości cięcia. Wytrzymałość takiego noża jest teraz zależna tylko od grubości głowni.


Szlif Chisel Grind – jest to szlif jednostronny, z reguły wykorzystywany w głowniach typu Tanto. Tylko jedna strona posiada szlif częściowy, a druga jest zupełnie płaska, co daje niebywałą wprost wytrzymałość całej głowni. Nie jest łatwo posługiwać się nożem z taką głownią, dlatego najczęściej jest stosowana w nożach typowo taktycznych.


Plain Edge - czyli ostrze zwykłe, gładkie; proste w utrzymaniu ostrości dla każdego, łatwo naostrzy je nawet osoba niewprawiona. Jest to najczęściej używany rodzaj ostrza i najbardziej uniwersalny.


Seratted Edge - inaczej ostrze ząbkowane. Ten rodzaj ostrza jest stosowany najczęściej przy nożach ratowniczych. Ma znakomite właściwości tnące materiałów włóknistych, takich jak liny, taśmy nylonowe, pasy bezpieczeństwa, żagle itp. Ząbki takie spełniają swoją rolę także, gdy są lekko stępione. Do ich ostrzenia potrzebna jest ostrzałka o okrągłym przekroju.


Combo lub 50/50 - ostrze w połowie ząbkowane. Charakteryzuje się dużą uniwersalnością. Dzięki zastosowaniu ostrza ząbkowanego można dużo łatwiej ciąć materiały włókniste, np. liny, czy taśmy nylonowe, a dzięki ostrzu zwykłemu można wykonywać pozostałe prace. Łatwiej jest także utrzymać ostrość takiego noża – nawet lekko stępione ząbki tną znakomicie.